Na wczorajszym kursie indywidualnym uczyłam się o indyjskim tańcu… Pracowałyśmy z materiałem mojej kursantki Ani. Idąc dziś rano na zakupy postanowiłam przypomnieć sobie co pamiętam…
Mój mózg przywołał obraz pasącej się krowy. Wpadłam w lekką panikę, ale zaczęłam dostrzegać więcej szczegółów… Pasie się nad rzeką… i jest niebieska! Modra. Modra krowa robi „Muuu” nad rzeką Odrą. Taniec nazywa się „Mudra”!
Do krowy podchodzi indyjski tancerz. Porusza się specjalnym krokiem – nogi rozstawione na boki, ze stopami na zewnątrz. Przytupuje rytmicznie, ale czegoś mu brakuje… powinien mieć przy kostkach brzękadła, ale zgubił! Chce ukraść krowie dzwonek, żeby użyć go jako brzękadła. Próbuje go chwycić, ale ograniczają go specyficzne ruchy, które w tym tańcu są dozwolone. Gdy próbuje zrobić inny ruch krzyczą na niego pozostali tancerze…
W końcu zabiera dzwonek, ale instruktor jest z niego bardzo niezadowolony… Stawia go na środku i przepytuje – jakie ruchy są dozwolone, a jakie nie?? Rozwija planszę na którym narysowany jest człowiek. Zamiast głowy ma kalendarz – oznacza to, że istnieje 30 dozwolonych ruchów głowy. Niezdyscyplinowany tancerz prezentuje je po kolei, a instruktor skreśla kolejne dni w kalendarzu.
Poniżej na planszy widzimy zamiast szyi balon na nitce. Oznacza to 9 możliwych ruchów szyją. Obie ręce trzymają serduszko z wbitą kosą. Układów obu rąk jest 37… W dalszej części historii pojawiają się kolejne cechy tańca, które chcemy zapamiętać.
Wykorzystane techniki to Podstawniki Cyfr i Technika Słów Zastępczych. Zabawa była przednia 😉